Rozdział 5

                                                                       Muzyka
Stoję na moście, obejmując się ramionami. Cała drżę a z ust, z każdym oddechem wydycham dym, powodowany niską temperaturą. Harry stoi, kawałek ode mnie i przypatruje mi się z rozbawieniem. W tym momencie, zazdroszczę mu to, że ma kurtkę. Niby mokrą, ale zawsze coś. Chłopak śmieje się.
- Chodź tutaj- rozpościera ramiona z uśmiechem na twarzy.
- Nie skorzystam- mówię
- Daj spokój.- mówi, a ja gromię go spojrzeniem- Jak chcesz- opuszcza ręce i odwraca się do mnie tyłem. Kolejny podmuch wiatru, na co kolejny raz zaczynam trząść się jak osika. Patrzę w stronę bruneta i rozważam jego propozycję. Nie chcę dać mu tej satysfakcji, ale jest mi cholernie zimno. Wzdycham głośno, podchodzę do Harry'ego i mocno wtulam się w jego tors. Bijące od niego ciepło, szybko ogrzewa moje zmarznięte ciało.- Taka zimna jak jej charakterek- śmieje się chłopak, a ja czuję jego ciepłe, duże dłonie, które pocierają moje plecy. Ignoruję jego komentarz i nie odzywam się. Nie wiem ile już tak stoimy, ale słyszę za sobą dźwięk nadjeżdżającego auta. Odrywam się od bruneta i odwracam się. Jest to audi, a za kierownicą siedzi Liam. Zatrzymuje się, a ja szybko wsiadam na tylne siedzenie. W samochodzie jest ciepło, pocieram dłonie o siebie.
- Hej, co ci się stało?- odwraca się do mnie, patrząc ze zdziwieniem wymalowanym na twarzy.
- Długo by opowiadać- wymawiam te słowa, i w tym samym momencie do auta od strony pasażera, wsiada Harry.
- Okey, wolę nie wiedzieć, co tym razem zrobiłeś- uśmiecha się lekko Liam, patrząc na Harry'ego, a następnie nawraca samochód. Opieram czoło o szybę i obserwuję zmieniający się krajobraz za oknem, a po chwili zamykam oczy. Ciałem jestem w samochodzie, ale duchem spaceruje po piaszczystej plaży i delektuje się pięknem morza. Można powiedzieć, że to taki sen na jawie.
- Koniec drogi- słyszę głos Harry'ego, otwieram oczy.
 - Dobranoc Liam- mówię i wychodzę z samochodu, który po chwili odjeżdża. Odwracam się i dostrzegam Harry'ego-A ty, nie jedziesz do siebie?- pytam zdziwiona.
- Ja jestem u siebie- odpowiada rozbawiony, a ja rozglądam się zdezorientowana. To rzeczywiście nie jest moja dzielnica. Patrzę się na chłopaka.
- Miałeś mnie zabrać do mojego domu- daję nacisk na słowo "mojego"
- Kotku, mówiłaś, uwaga cytuję "Muszę wrócić do domu"- udaję dziewczęcy głos- Nie wspomniałaś nic, o jaki dom ci chodzi. Równie dobrze mogłem zawieść cię do domu publicznego- zakłada ręce na piersi i śmieje się cwaniacko.
- Nie uruchamiaj mnie- zamykam oczy i liczę do 10, ale to i tak nie pomaga.
- Chyba ci zimno- mówi, a ja dopiero teraz dostrzegam że drżę- Zapraszam do mnie- gestem ręki pokazuję drzwi i uśmiecha się. Dom jest jednorodzinny, i nie wygląda na to, jakby mieszkał tu gangster. Ruszam w kierunku chłopaka, a on powoli otwiera drzwi. W przedpokoju panuje ciemność, kiedy znajduję się w środku, Harry zapala światło. Panuje tu kolor ciemno-kremowy. Ściągam buty.
- Jesteś głodna?- słyszę za sobą głos bruneta.
- Nie, ale chciałabym wziąć prysznic, czy coś- mówię pokazując rękoma na przemoczone jeszcze ubrania i mnie samą.
- Za mną- śmieje się i przechodzi obok mnie, kierując się na schody, a ja idę w jego ślady. Mówiąc "w jego ślady", mam na myśli mokre ślady jego stóp, które również zostawiam ja. Wchodzimy na piętro, i kierujemy się wzdłuż korytarza. Chłopak zatrzymuje się przed dębowymi drzwiami i po chwili otwiera je i zapala światło. Jest to sypialnia. Jasne meble świetnie kontrastują, z ciemną, drewnianą podłogą oraz ciemną tapetą. Na środku stoi duże, dwuosobowe łóżko, na przeciw niego wisi wielki, plazmowy telewizor, a obok okna stoi duża szafka.- Tam jest łazienka- Mówi brunet wskazując na drzwi koło telewizora.
- Dzięki- mówię cicho i idę w stronę drzwi.
- Myślę, że nie masz innych ciuchów, prawda?- pyta mnie, a ja nawet odwrócona, wiem że się uśmiecha, ale niestety ma rację. Nie mam nic innego, poza mokrą sukienką.- Weź to- odwracam się, a chłopak z szuflady wyciąga parę czarnych bokserek Calvina Kleina oraz białą koszulkę z krótkim rękawkiem, i podaje mi je. Unoszę brwi, ale bez słowa odbieram od niego rzeczy. Wchodzę do łazienki i zamykam ją na łucznik. W pomieszczeniu są karmelowe kafelki,toaleta, biała umywalka, i tego samego koloru prysznic. Ściągam sukienkę, wchodzę pod prysznic i odkręcam wodę. Chwytam za butelkę żelu, wyciskam go sobie na ręce i wmasowuję w ciało. Pachnie morzem. Napawam się tym zapachem, ponieważ tak bardzo przypomina mi chwilę spędzone nad morzem w Kalifornii. Odkładam butelkę i biorę szampon. Mmm kokosowy. Wmasowuję go we włosy i spłukuję. Zakręcam kurek i wychodzę. Wycieram się ręcznikiem a mokre włosy związuje w "turban". Zakładam bokserki i koszulkę, a następnie ściągam ręcznik z głowy i odwieszam go na swoje miejsce. Wychodzę z łazienki i widzę jak Harry leży w łóżku, w samych bokserkach z zamkniętymi oczami. - Harry, gdzie mam spać?- pytam ale nie otrzymuję odpowiedzi- Harry- powtarzam ale tym razem głośniej. Brunet mamrocze coś niezrozumiałego i przewraca się na drugi bok. Prycham pod nosem i chcę wyjść z pokoju, ale drzwi są zamknięte.- Cham- mówię sama do siebie i patrzę na niego. Wzdycham i idę do łóżka, od drugiej strony. Kładę się i przykrywam kołdrą. Przekręcam się na lewy bok i zamykam oczy. Nagle czuję ciepło na moim karku, a po chwili rękę oplatającą mnie od tyłu. Wstrzymuję oddech i próbuję wykręcić się z żelaznego uścisku, ale nic z tego.
- Dobranoc kotku- szepcze mi do ucha i cmoka w policzek.Walka z nim i tak nie wyjdzie na moją korzyść, a do tego jestem niesamowicie wykończona, całym,długim dniem. Ponownie zamykam oczy i odpływam w krainę snów.

Leżę na leżaku w stroju kąpielowym, grzejąc się na słońcu. Tak, wróciłam do prawdziwego domu. Do Ameryki. Morze jest spokojne a nad nim latają dwie mewy, a lekki, ciepły wiatr smuga moją skórę. Nagle na moich powiekach, czuję czyjeś dłonie. Uśmiecham się i zabieram je z mojej twarzy, odwracając się przy tym. Mój uśmiech się poszerza, kiedy widzę kto to. Rzucam się na chłopaka, przewracając go na plecy, i po chwili namiętnie całując. Wplatam palce w jego gęste włosy i pociągam za nie lekko, wywołując cichy jęk.
- Wiedziałem, że będziesz moja, kotku- odzywa się zachrypnięty głos Harry'ego...

Otwieram oczy i w ekspresowym tempie, siadam na łóżku.Oddycham głęboko i chwytam się za głowę. Boże, co to miało być? Sen jak sen, ale co robił w nim Harry. Co ja z nim tam robiłam? Otrząsam się po gwałtownej pobudce i spoglądam w stronę okna. Nie dziwi mnie to że jest szaro i pada deszcz. Wzdycham i odwracam się w drugą stronę. Chłopak jeszcze śpi, dość blisko mnie. Wstaję powoli, żeby go nie obudzić i idę do drzwi, lecz zatrzymuję się w połowie drogi. No tak, zamknął je. Marszczę czoło i podchodzę do szafki. Otwieram pierwszą szufladę i widzę w niej, równo poukładane bluzki. Zaczynam przebierać w materiałach w poszukiwaniu klucza, lecz nie znajduję nic. Zamykam ją i otwieram następną. W tej są spodnie, wykonuję tą samą czynność co przed chwilą. Kiedy już mam się poddać, coś przykuwa moją uwagę. W kącie szuflady, coś leży. Wkładam rękę w to miejsce i wyczuwam zimny metal. Chwytam go i powoli wyciągam. O kurwa. Zakrywam usta lewą dłonią, aby nie wydać pisku. To broń. Cholerna broń. Wiem że Harry jest w gangu i tak dalej, ale... skoro ma broń, to znaczy, że...
- Odłóż to lepiej- za sobą słyszę, stanowczy ton chłopaka, na który szybko się odwracam. Jest wyraźnie wkurzony. Cholera, jeszcze tego brakowało.
- Ja tylko.. no...- zaczynam się jąkać, co nigdy w życiu mi się nie przytrafiło. Brunet podchodzi bliżej i wyrywa mi z dłoni pistolet. W jego dłoniach wygląda bardziej przerażająco, niż normalnie. Przez chwilę, Harry przygląda się rzeczy i obraca ją w palcach, a następnie wbija we mnie spojrzenie.
- Nawet nie masz pojęcia ile osób, zginęło przez to cacko- mówi z lekkim uśmiechem, a moje serce przestaje bić. Nieruchomieje i wpatruję się w chłopaka, a mój oddech jest urywany. To już jest cios poniżej pasa. Nie zdziwiło by mnie, jakby miał na swoim kącie, kilka pobić i tym podobnych rzeczy, ale morderstwa? Widać, pozory mylą, i to bardzo- Zaskoczyłem cię?- pyta rozbawiony i jeszcze bardziej się przybliża, na co ja odsuwam się w tył, o krok.- I tak już mi nie uciekniesz- unosi prawą dłoń w której trzyma klucz,przygryza wargę, a moje serce prawie wyskakuje mi z piersi.
                             _________________________________________________
I kolejny rozdział :D Harry taki wielki bad boy? dziękujemy wam, i cieszymy się, kiedy widzimy tak poprawiające humor i motywację komentarze. Piszcie co myślicie :*** 5 kom= next <3